Temat
- #Świt
- #Wrażliwość
- #Miłość
- #Kosmosy
- #Jesienne wiersze
Utworzono: 2024-11-07
Utworzono: 2024-11-07 21:13
Listopadowy piękny wiersz, pomarańczowa miłość
Wiersz ukazujący moment miłości spotkanej w ogrodzie kosmosów wczesnym jesiennym rankiem
Na polu, gdzie zbiera się poranna rosa
Sen zapada na samotność
Tylko cisza pozostała w tym momencie
Nagle pojawiłeś się
Jakbyś czekał
Jak kołyszące się kosmosy
Moje serce tańczy z podniecenia
Jak płatki kwiatów pokryte rosą
Moje serce ku tobie
Cicho rozkwitło
Imienia twego
Ciepłe jesienne słońce
Przenika moje serce
Piękniej niż kosmosy
Rozkwita nasza historia
Od świtu do rana
Samotność zmienia się w miłość
Naszą wyjątkową chwilę
Zamknąłem w tym wierszu.
Oby w twoim dniu
Była pełna pomarańczowej miłości..
<Pomarańczowa miłość>
Poranna rosa
Na polu głębokiej jesieni
Rosa zbiera się nawet na płatkach kwiatów
Czas, kiedy nawet samotność zasypia
Witając poranek
Z czystym sercem
Kwitnąc samotnie, witam poranek
Kołysząc się na wietrze, tańczę
W kierunku dalekiego, złotego słońca
Twoja wizyta
Nagle ty
Przyszedłeś do mnie z jesiennym wiatrem
Rozkwita pomarańczowy uśmiech
Ty we mnie
Ty w moim sercu jesteś kosmosem
Ty w moim sercu jesteś jesienią
Ty w moim życiu jesteś słońcem
#jesiennywiersz #kosmosy #wiersz
#wiersze #poezja
#codziennywiersz #recytacja
#jesiennapoezja #pomarańczowekosmosy
#poranek #krótkiewiersze
#wierszogram #pisanie
#wierszeodduszy #poezja #dzisiejszywiersz
https://www.instagram.com/reel/DCEbfAavMJ8/?igsh=MXZneXExMjZhZHUzZA==
Komentarze0